Różnice w charakterach

Tupalla

Wprawdzie te 2 samce które mam od roku są moimi jedynymi koszatniczkami, ale znam też panienki mojej znajomej i muszę powiedzieć, że KAŻDA mysz jest inna. Moje 2 różnią się zasadniczo między sobą charakterami - starszy jest bardziej płochliwy i jak włożę ręce do klatki, to przeważnie przyjdzie, powącha, postawi łapkę i wróci do karuzeli, a młodszy skacze bohatersko z najwyższej gałęzi, ląduje mi na dłoniach i się kokosi, skubie, czochra, układa. Jak starszy to widzi, to widać, że mu świta w móżdżku "hmmmm..... chyba ma fajnie" i też przychodzi, wtedy się przepychają, czasem ziewają i układają ładnie obok siebie, świergolą, przeciągają się i układają do spania. Wystarczy jednak, że usłyszą jakiś hałas za oknem, a starszy w panice zeskakuje, a młody podnosi tylko zaspaną mordę i patrzy na tchórza z pogardą.
Młodego można wyciągnąć, odwrócić do góry nogami, miziać pod brodą (fotka w poprzednim poście!) a i tak będzie spał. Starszy nie da się odwrócić za żadne skarby, zaciska pazurki w panice i sztywnieje ze strachu.
Młodego można wziąć i oglądać z nim TV, siedzi grzecznie na dłoni i też ogląda, albo zaśnie. A stary musi być ciągle w ruchu, nie wytrzyma ani chwili. I zawsze mnie obsika do tego.
A panienki mojej znajomej są podobne usposobieniem do świnek morskich - grube, nieruchawe, można wziąć na ręce i głaskać i tak siedzą.
Jakby to były całkiem, ale to całkiem inne zwierzątka...

gosia

Zgodzę się z Tobą. Ja mam tchórza i bohatera. Mruga

I tak też jest u innych gryzoni. Kiedyś moja siostra miał pierwszego szczurka, to on też się pchał na ręce, spał mi na ramieniu, itp. A teraz moja siostra ma 2 szczury, które cały dzień tylko śpią i śpią.